Bienvenido a El Salvador!

Vrijdagnamiddag om 15 uur hadden we afgesproken aan de luchthaven. In een mooi cirkeltje stonden we daar dan samen met mama’s, papa’s, broers zussen en zelfs de oma’s. Allemaal hadden ze een camera in de hand, want het vertrek moest vastgelegd worden. Er stond niets anders op dan liefjes te lachen, al wisten we met al die gsm’s niet zo goed naar waar. Nadat we die paparazzi wisten te ontglippen konden we dan eindelijk vertrekken. Met vlinders in de buik stapten we het vliegtuig op naar Amsterdam. Dan naar Mexico waar we op een vliegtuig naar de eindbestemming stapten. Hoe lang heel dit traject nu juist geduurd heeft weet ik door de vreemde uurwisselingen nog steeds niet, maar in elk geval meer dan lang genoeg.

We verlaten de frisse luchthaven en kwamen dan helemaal bezweet buiten in het superwarme El Salvador, maar tijd om ons daarover zorgen te maken hadden we niet, want er stond een heel ontvangstcomité ons op te wachten. Allemaal waren ze superblij om ons te zien. Na een korte rit naar het hotel hebben we daar voor de derde keer ontbeten maar vooral onze Spaanse kennis naar boven gehaald om toch een gesprek te voeren met de oh zo lieve mensen. Ze hebben ons dan nog rondgeleid door het domein en toen was het al weer tijd voor afscheid, maar gelukkig niet voor lang, want we zullen ze tijdens ons bezoek aan de bananenplantage terug zien.

Daarna konden we ons eindelijk lekker verfrissen en dan was het alweer tijd om te eten. Als afsluiter van dit volle dagje kwam Astrid van TRIAS om samen met ons nog eens de planning te overlopen. Dan hebben we, je raadt het al, weer gegeten, en zijn we goed op tijd in bed gekropen om ons goed voor te bereiden op de volgende vroege dag.

Hasta mañana

Lisa.