Het leven zoals het is in een Salvadoraans gastgezin

Om het echte Salvadoraanse leven te leren kennen, verbleven Luka, Kaat, Flo, Lisa, Klaudia en Lies per twee in een gastgezin. De ervaring was onvergetelijk. De drie duo's vertellen over hun ervaringen.

Klaudia en Lisa:

Wij verbleven bij Reina, een naaister en ondernemende vrouw met eigen naaiatelier. Hier werken een vijftal personen, waaronder enkele familieleden. We waren best onder de indruk van alle machines. Ze bezat een draaitafel om t-shirts te bedrukken, een naai- en borduurmachine, die je met een computer kan programmeren en natuurlijk vele manuele naaimachines. Als kers op de taart mochten we een eigen telefoonzakje borduren, natuurlijk met de nodige hulp.

Toen we vroegen naar de prijzen waren we wel verbaasd. Ze waren erg laag, hoewel er veel werk in werd gestoken. Een beschilderde, geborduurde, zelfgenaaide schort kost bijvoorbeeld maar 5 dollar. Daarnaast brachten we een bezoek aan het dorpscentrum en de school. Hier merkten we dat Reina in heel het dorp geliefd is, ze heeft een grote familie en vriendengroep die gerust even binnen kan springen. Ook is ze heel energiek, ze danste wel drie kwartier lang met heel haar lichaam mee met ons.

Flo en Lies:

Onze gastmama Silvia was tijdens de burgeroorlog actief bij de guerrilla. Na de oorlog startte ze samen met andere vrouwen een landbouwcoöperatieve op. Intussen heeft ze samen met haar 2 kinderen een business in honing, artisanaat en toerisme. We waren bij haar te gast en mochten proeven van het dagelijks leven in El Salvador.



In een snikhete imker-outfit volgde we Silvia op haar dagelijkse ronde langs de 30 bijenkasten. Samen met Silvia's mama maakten we ambachtelijke tortilla's. We trainden onze armspieren met het malen van de maïs, en verfijnden onze techniek om tortilla's te kneden en rollen. We sloten ons verblijf af met een familieuitstapje.


Eerst naar de buurtvoetbalmatch georganiseerd door de politie, daarna in de laadbak van de pick-up naar El Mirador. Dat is Silvia's grote trots: een restaurant met panorama en winkel met haar eigen producten. Voor haar was het heel belangrijk om er samen met ons kunnen te eten: hét bewijs dat ze geslaagd is in het leven en haar kinderen een toekomst heeft kunnen geven.


Kaat en Luka:

Toen onze pick-up maandagochtend voor het sprookjesachtige Hans-en-Grietje-huisje parkeerde, waren we onmiddellijk door het dolle heen. Onze gastmama, Adriana, stond ons met een lach op te wachten. We voelden ons vanaf het eerste moment thuis. Samen maakten we tortilla's waarbij plezier niet ontbrak. Nadien vroeg hun 10-jarige zoontje om samen Monopoly te spelen. Hieraan konden we niet weerstaan, niet wetende dat het partijtje 'slechts' vier uur zou duren. Uitgeput door het spel - met eigen gecreëerde spelregels - kropen we met een glimlach onder de lakens.


De avond nadien ontdekten we dat er nog een gigantische kippenstal aanwezig was op hun domein. Dat verklaarde dan ook direct het gekraai van de vele hanen vanaf 4 uur 's ochtends. Om de geweldige tweedaagse bij ons gastgezin af te sluiten, trakteerden ze ons nog op een chocobanana, ons nieuwe favoriete ijsje. Dat is een diepgevroren banaan die in chocolade en nootjes wordt gedopt.

We hebben enorm genoten van deze fantastische belevenis met het liefste gastgezin dat we ons konden wensen. Een ervaring om nooit meer te vergeten.